- Jak sprzedać nieruchomość, gdy jest się małoletnim?
- W jaki sposób małoletni może zbyć mieszkanie?
Jak sprzedać nieruchomość, gdy jest się małoletnim?
Dziedziczenie, darowizna, a może wygrana? Są jednymi ze sposobów nabycia przez małoletniego Własności nieruchomości gruntowej lub budynkowej? Zatem, skoro małoletni może być współwłaścicielem nieruchomości, a nawet jej wyłącznym właścicielem to, czy w świetle przepisów Prawa może ją także zbyć, chociażby na drodze darowizny? Przecież skoro małoletni otrzymał dom mieszkalny lub mieszkanie jako darowiznę od dziadków, czy rodziców to, czy równie dobrze powinien móc ją swobodnie darować wybranej przez siebie osobie? Odpowiedź na to pytanie nie jest jednak taka jednoznaczna.
W jaki sposób małoletni może zbyć mieszkanie?
Jakiekolwiek rozporządzenie składnikiem majątkowym przez małoletniego jest co do zasady możliwe, jednakże osoba przed ukończeniem 18 roku życia nie jest w stanie samodzielnie zawrzeć stosownego kontraktu umownego pozwalającego, chociażby na odpłatne wyzbycie się nieruchomości. W tym celu, małoletni po konsultacjach z rodzicem, bądź też sami rodzice jako przedstawiciele ustawowi małoletniego winni zwrócić się odpowiednim wnioskiem do sądu rodzinnego, który rozpatrując szczegółowo dane okoliczności sprawy, podejmuje decyzję w przedmiocie udzielenia przedstawicielom dziecka zgody w przedmiocie zbycia nieruchomości lub też jej odmowy. Przepisy regulujące to postępowanie zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Z przepisów jasno wynika, że rodzice bez stosownej zgody sądu opiekuńczego nie mogą wykonywać czynności przekraczających zwykły zarząd majątkiem dziecka, a wszystko to spowodowane jest sprawowaniem pieczy nad interesem finansowym dziecka. Często zdarza się, że małoletni posiada majątek o znacznej wartości, a jego przedstawicielami ustawowymi nie są jego rodzice. Normy prawne wprowadzono m.in. po to, aby chronić dobra materialne dziecka, które nie posiada zdolności do czynności prawnych i nie jest w stanie samodzielnie podjąć rozsądnej decyzji, a jego niewiedza i ograniczenia prawne, mogłyby zostać sprytnie wykorzystane przez osoby, chcące mieć wyłączną władzę nad jego majątkiem. Rozwiązanie to należy zatem ocenić jako zasadne.
