Telefon
505996878
Email
kontakt@akademiaprawa.com

Kazus II cywilny – ochrona dóbr osobistych

Kazus cywilny - ochrona dóbr osobistych

Kazus II cywilny – ochrona dóbr osobistych.

Art. 24 k.c. [Ochrona dóbr osobistych]

§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego albo zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U.2023.1610 z poźn.zm.)

Art. k.k. 212. [Zniesławienie]

§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz.U.2022.1138 z poźn.zm.)

Problematyka z zakresu ochrony dóbr osobistych. Podjęcie działań mających na celu eliminację skutków niedozwolonych zachowań.

Paulina M. jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w przedsiębiorstwie XYZ sp. z o.o. na stanowisku sekretarki. Jej wynagrodzenie wynosi 2500 zł netto miesięcznie. Do jej obowiązków służbowych należy: odbieranie korespondencji, zarówno pocztowej jak i elektronicznej, przekazywanie informacji gospodarczych i handlowych kierownictwu firmy, gromadzenie, porządkowanie i przechowywanie dokumentacji, wykonywanie połączeń telefonicznych oraz inne sprawy biurowe. W dniu 02.06.2021 roku kierownik działu administracyjnego, którego pracownicą była Paulina M. zaprosił ją do swojego gabinetu na rozmowę. Podczas spotkania kierownik oświadczył Paulinie M., iż jej koleżanka Maria P. za dwa tygodnie przechodzi do innego oddziału przedsiębiorstwa, dlatego konieczne będzie przejęcie jej obowiązków przez Paulinę M., gdyż właściciele firmy nie chcą zatrudniać dodatkowego pracownika w tym celu. Paulina M. dopytywała kierownika, czy z powyższego tytułu jej wynagrodzenie zostanie zwiększone przynajmniej do 3000 zł netto. Kierownik jednak odpowiedział, iż kryzys związany z istniejącą pandemią koronawirusa mocno nadwątlił budżet przedsiębiorstwa, dlatego podwyżka nie jest możliwa. Paulina M. stanowczo protestowała, jednak nieugięty kierownik zaznaczył, że jeżeli zdaniem pracownika warunki pracy i płacy nie są odpowiednie, zawsze może poszukać innego miejsca zatrudnienia. Rozzłoszczona Paulina M. opuściła gabinet kierownika i wyszła na zewnątrz zapalić papierosa. W miejscu przeznaczonym dla osób palących znajdowały się dwie inne koleżanki Pauliny M., a mianowicie Karolina C. i Anna K., które również paliły papierosy. Widząc mocno podenerwowaną Paulinę M. dopytywały ją co się stało, na co ta przedstawiła im propozycję złożoną przez kierownika. Koleżanki Pauliny M. bardzo zdziwiły się tą historią. Poinformowały Paulinę M., iż nieprawdą jest, że prezesi firmy nie mają w zamiarze zatrudnienia innej osoby na miejsce Marii P. i dysponują na ten cel odpowiednie środki finansowe. Na pytanie Pauliny M., dlaczego więc kierownik chciał ją obarczyć dodatkowymi obowiązkami, Anna K. i Karolina C. opowiedziały podsłuchaną kilka dni temu rozmowę kierownika z wiceprezesem firmy, w której była mowa o podwyżce uposażenia dla kierownika, pod warunkiem przekonania któregoś z pracowników do przejęcie obowiązków Marii P. za tożsamym wynagrodzeniem. W przeciwnym wypadku prezesi będą zmuszeni do zatrudnienia innej osoby, przez co podwyżka dla kierownika okaże się niemożliwa. Paulina M., słysząc te doniesienia, wpadła w jeszcze większą złość, wyrzuciła papierosa i wróciła na swoje stanowisko pracy. Usiadła przy komputerze, otworzyła przeglądarkę internetową, wyszukała profil firmy na portalu Facebook i zamieściła tam post o następującej treści:

Zawsze w tej firmie pracowało mi się dobrze, była miła i przyjemna atmosfera, a zakres obowiązków w porównaniu z wynagrodzeniem był przyzwoity. Jednakże wszystko co najlepsze potrafią zepsuć pewne osoby, jak Marcin S., będący kierownikiem działu administracyjnego, który okazał się kłamcą, złodziejem i niebywałą świnią. Przez takich ludzi następuje całkowita dezorganizacja pracy. Ciekawe, czy pochwalił się żonce o swoich „dziwnych” kontaktach z Amelią W. Bez wyrazów szacunku, Paulina M.

Wpis został opublikowany na portalu niezwłocznie, wywołując lawinę komentarzy pracowników i szefostwa firmy. Kierownik – Marcin S. został wezwany przez prezesa na rozmowę, w której tłumaczył się z rzekomego romansu z koleżanką z pracy, będącą bratanicą prezesa, a także z rzekomej kradzieży mienia. Atmosfera względem Marcina S. w pracy stała się napięta, wszyscy w firmie plotkowali o jego romansie i zastanawiali się, co było przedmiotem kradzieży. Marcin S. w końcu nie wytrzymał takiego stanu rzeczy i udał się do Kancelarii Radcy Prawnego celem uzyskania pomocy prawnej w wyciągnięciu konsekwencji cywilnoprawnych względem Pauliny M.

Pierwsze zadanie

Jakich roszczeń cywilnoprawnych może domagać się Marcin S. od Pauliny M. w związku z zamieszczeniem przez nią wpisu?

Odpowiedź

Wpis Pauliny M. naruszył dobra osobiste Marcina S. Zgodnie z art. 23 k.c. dobrami tymi są: zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. Naruszenie w/w dóbr może prowadzić do wszczęcia postępowania o ochronę dóbr osobistych, którą inicjuje się za pomocą pozwu. Na podstawie art. 24 § 1 k.c. Marcin S. może żądać – w sytuacji, gdy jego dobro osobiste zostało już naruszone – usunięcia skutków naruszenia przez złożenia przez Paulinę M. oświadczenia w odpowiedniej treści i formie. Najczęściej polega to na określeniu treści pisemnego sprostowania i przeproszenia przez oznaczenie miejsca zamieszczenia tekstu, koloru i rozmiaru czcionki, formy, a także terminu, w jakim powyższe ma zostać złożone. Marcin S. może żądać także zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy na wskazany przez niego cel społeczny. Art. 24 § 2 k.c. pozwala także żądać od osoby dopuszczającej się naruszenia naprawienia szkody na zasadach ogólnych. Jednakże w przedmiotowym przypadku Marcin S. nie może wystąpić z takim roszczeniem, gdyż nie wystąpiła po jego stronie szkoda majątkowa.

Drugie zadanie

Czy Marcin S. może również zainicjować postępowanie karne przeciwko Paulinie M.? Jeśli tak, to wskaż podstawę prawną z kodeksu karnego.

Odpowiedź

Marcin S. może także wszcząć postępowanie karne z art. 212 § 2 k.k. Przestępstwo zniesławienia ścigane jest z oskarżenia prywatnego, a więc to Marcin S. musi zadbać o skierowanie aktu oskarżenia przeciwko Paulinie M. W związku z faktem, iż art. 212 § 2 k.k. dotyczy zniesławienia za pomocą środków komunikacji elektronicznej, które mają daleki zasięg odbioru, przewidziano za tego typu czyn karę grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Sąd może także, w razie skazania, orzec nawiązkę na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.